کد مطلب:29012 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:116
3236. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:وام مرا جز من و یا علی نمی پردازد.[2]. 3237. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:علی بن ابی طالب، وامم را می پردازد و وعده هایم را انجام می دهد.[3]. 3238. پیامبر خداصلی الله علیه وآله - به علی علیه السلام -:تو برادرم و وزیر منی، وامم را می پردازی، تعهّدهایم را انجام می دهی و ذمّه ام را آزادی می سازی.[4]. 3239. پیامبر خداصلی الله علیه وآله - به علی علیه السلام -:تو برادر من و پدر فرزندانم هستی، برای حفظ سنّتم نبرد می كنی و ذمّه ام را آزاد می سازی.[5]. 3240. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:ای علی! تو بدنم را غسل می دهی، ذمّه ام را آزاد می سازی، مرا در قبرم می گذاری و به تعهّداتم وفا می كنی.[6]. 3241. امام علی علیه السلام:هنگامی كه آیه «وَ أَنذِرْ عَشِیرَتَكَ الْأَقْرَبِینَ؛[7] و خویشان نزدیكت را هشدار ده» نازل شد...، پیامبر خدا به سراغ آنان رفت و فرمود:«كدام یك از شما وام مرا می پردازید؟». پیامبرصلی الله علیه وآله سكوت كرد و آنان هم سكوت كردند. پیامبر خدا، دوباره سخن را تكرار كرد. من گفتم:من، ای پیامبر خدا! فرمود:«تو ای علی! تو ای علی!».[8]. 3242. امام علی علیه السلام:هنگامی كه آیه «و خویشان نزدیكت را هشدار ده» نازل شد، پیامبر خدا فرمود:«ای علی! غذایی از ران گوسفندی به همراه یك من گندم برایم آماده كن.... پیامبر خدا، آنان را به سخنْ هشدار داد و گفت:كدام یك از شما وام مرا ادا می كند تا جانشین و وصیّ من پس از من باشد؟». عبّاس از [ ترس] این كه پرداخت وام، همه مالش را شامل شود، سكوت اختیار كرد. پیامبر خدا سخن را تكرار كرد و خویشان، ساكت ماندند و عبّاس هم از ترس آن كه وام، همه مالش را فرا گیرد، سكوت كرد. پیامبر خدا برای بار سوم، سخن را تكرار كرد... من گفتم:من، ای پیامبر خدا! فرمود:«تو ای علی! تو ای علی!».[9]. 3243. مسند ابن حنبل - به نقل از عَبّاد بن عبد اللَّه اسدی، از علی علیه السلام -:هنگامی كه آیه «و خویشان نزدیكت را هشدار ده» نازل شد، پیامبر خدا، خاندان خود را گِرد آورد. سی نفر گِرد آمدند، خوردند و نوشیدند. آن گاه پیامبرصلی الله علیه وآله به آنان فرمود:«كدام یكْ وام و تعهّدات مرا ضمانت می كند، تا با من در بهشت باشد و جانشین من دربین خاندانم گردد؟». مردی از حاضران[10] گفت:ای پیامبر خدا! تو در سخاوت، دریایی. چه كسی می تواند از عهده تعهّداتت برآید؟ یكی دیگر نیز مانند او سخن گفت. [ راوی می گوید:] پیامبرصلی الله علیه وآله آن را به خانواده اش پیشنهاد كرد و علی علیه السلام گفت:من![11]. 3244. خصائص أمیر المؤمنین - به نقل از سعد بن وقّاص -:در روز جحفه (روز غدیر خم) از پیامبر خدا شنیدم كه دست علی علیه السلام را گرفته، سخنرانی می كرد. سپاسِ خدای را به جای آورد و بر او درود فرستاد. سپس فرمود:«ای مردم! آیا من ولیّ شمایم؟». گفتند:درست است ای پیامبر خدا! تو ولیّ مایی. آن گاه دست علی علیه السلام را گرفت و بلند كرد و فرمود:«این، ولیّ من است و وام هایم را از طرف من ادا خواهد كرد. من دوست آنم كه دوستش دارد، و دشمن آنم كه دشمنش دارد».[12]. 3245. امام علی علیه السلام:ای طلحه! آیا چنین نیست كه پیامبر خدا به من فرمود و شما هم می شنیدید كه:«ای برادرم! جز تو كسی وام های مرا نمی پردازد و ذمّه مرا آزاد نمی كند. تو ذمّه مرا آزاد می كنی و امانت های مرا [ به صاحبانش] برمی گردانی»؟[13]. 3246. علل الشرائع - به نقل از زید بن علی علیه السلام -:هنگامی كه درگذشتِ پیامبر خدا فرا رسید و سرِ وی در دامن علی علیه السلام بود و خانه، پُر از مهاجران و انصار بود و عبّاس، جلوی پیامبر خدا نشسته بود، ایشان فرمود:«ای عبّاس! آیا وصیّت مرا قبول می كنی و وام های مرا می پردازی و به وعده هایم وفا می كنی؟». عبّاس گفت:من مردی كهن سال و عیالوارم و دارایی ای ندارم. پیامبرصلی الله علیه وآله سه بار این پیشنهاد را تكرار كرد و [ عبّاس] در هر بار، همان پاسخ ها را می داد. پیامبر خدا فرمود:«آن را به كسی می سپارم كه به درستی آن را انجام دهد و مثل آنچه كه تو گفتی، نگوید». آن گاه فرمود:«ای علی! آیا وصیّت مرا می پذیری، وام هایم را می پردازی و تعهّداتم را انجام می دهی؟». بغض، گلوی علی علیه السلام را گرفت و نتوانست پاسخ پیامبرصلی الله علیه وآله را بگوید؛ چرا كه می دید سرِ پیامبر خدا در دامنش تكان می خورَد. پیامبرصلی الله علیه وآله بار دیگر فرمود. علی علیه السلام در پاسخ گفت:آری، پدر و مادرم فدایت، ای پیامبر خدا! آن گاه پیامبر خدا فرمود:«ای بلال! سپر پیامبر خدا را بیاور»، و آورد. آن گاه فرمود:«ای بلال! پرچم پیامبر خدا را بیاور»، و آورد. آن گاه فرمود:«استر پیامبر خدا را با زین و افسارش بیاور»، و آورد. آن گاه فرمود:«ای علی! به گواهی كسانی از مهاجران و انصار كه [ این جا] در خانه هستند، اینها را برای خود بردار تا پس از من كسی با تو در آن درگیر نشود». علی علیه السلام برخاست و همه را بُرد و در خانه اش گذاشت و برگشت.[14]. 3247. امام علی علیه السلام:پیامبر خدا در وصیّتش به من، فرمان به پرداخت وام ها و تعهّداتش داد. گفتم:ای پیامبر خدا! می دانی كه من مالی ندارم. فرمود:«خداوند، یاری ات خواهد كرد». پس از آن، هرگاه خواستم بخشی از وام ها و تعهّداتش را بپردازم، خداوند، آن را برایم آسان ساخت. وام ها و تعهّداتش را پرداختم، آن را شمردم و دیدم كه هشتاد هزار [ سكّه] شد. مقداری از آن مانْد. به حسن، وصیّت كردم تا آن را بپردازد.[15]. 3248. مناقب آل أبی طالب - به نقل از قتاده -:شنیده ایم كه سه سال در هنگام حج، علی علیه السلام بانگ می زد:«هركس وامی از او برعهده پیامبر خداست، پیش ما بیاید تا وامش را بپردازیم».[16].
3235. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:علی، وامم را می پردازد.[1].